فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 4، شماره 4، زمستان 90 ، شماره پی در پی 14

تحلیل سبک شناسی منظومه شاهین تورات

صفحه (0 - 0)
محسن محمّدی،فاطمه قیومیان محمّدی
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
شاهین تورات نام صورت منظومی از تورات به زبان فارسی و خطّ عبری است که شاعر ناشناسی به نام یا نامِ شعری شاهین در سال 728ھ . (١٣٥٩م.) آن را در بحر هزج مسدّس محذوف و با مطلع زیر به نظم کشیده است:به نـام آنکه عالــم را بنا کــرد به خود آوارگان را رهنما کرداین کتاب برای اوّلین بار در سال ١٢٨٢ھ . (١٩٠٣م.) توسّط شیمعون حاخام، با همان خطّ عبری، به چاپ رسید وسرانجام با وجود کمیابی نسخه and not;های موجود، منوچهر خوبان (مُشه فرزند شعبان)، آن را برای استفاده عموم، از خطّ عبری به خطّ فارسی برگرداند و در سال ١٣٧٨ھ .(١٩٩٩م.) در امریکا به چاپ رساند.این اثر شامل اسفار پنجگانه تورات است که به شیوه دیگر منظومه and not;های فارسی، با مناجات باری and not;تعالی آغاز میشود و به خاتمه and not;ای از زبان شاعر و این بیت پایان میپذیرد:هزاران آفرین از نزد سبحان به روح پاک موسی ابن عمراناز آنجا که این اثر در حوزه نظم فارسی و ادبیات این سرزمین قرار میگیرد و بررسی و پژوهش در باب آن میتواند راهگشای دیگر تحقیقات درباره نظم فارسی در قرن هفتم و هشتم هجری باشد، این مقاله در نظر دارد تا ضمن معرّفی بیشتر این اثر، به این پرسش پاسخ دهد که ارزشها و ویژگیهای سبکی این اثرکدام است وجایگاه ادبی این اثر در حوزه ادبیات فارسی کجاست.

کلمات کلیدی
تورات , نظم فارسی , فارسیهود , نقد محتوایی , نقد سبک شناسی